Richard beleeft China

Druk, druk, druk

Het voornemen om hier elke dag een berichtje neer te zetten is niet echt gelukt, want er zijn al weer vier dagen voorbij gegaan zonder dat ik wat van me heb laten horen. Dit komt doordat ik zelf ook nog bijna geen tijd voor mezelf heb gehad. Lessen volgen, in masterclasses opletten, uit eten gaan, kroegje pakken, culturele wandeltocht maken en nog veel meer activiteiten zijn namelijk alweer de revue gepasseerd.

Zo zijn we op de vijfde dag na de lessen met onze buddy's op stap gegaan. We vroegen of we naar een winkelstraat konden gaan waar allerlei nep producten te koop waren, maar kwamen op de PC Hoofdstraat van Shanghai terecht. Een straat vol met lichtjes, dure winkels en super mooie auto's. Het was mooi om hier rond te lopen, maar natuurlijk veel te duur om dingen te kopen. Op een gegeven moment kwamen we wel een hele grappige winkel tegen. Deze winkel was namelijk helemaal gevuld met Barbie's. Een gebouw van zes verdiepingen hoog met alleen maar Barbie's is best een raar gezicht. Ook opvallend waren de merken die we tegen kwamen. Natuurlijk zagen we de dure merken, maar we kwamen ook langs een H&M en C&A, het is best raar om in China in een C&A te staan. Na nog wat gedronken te hebben moesten we helaas al weer richting de campus gaan, want de buddy's moeten verplicht om 11 uur thuis zijn.

Ook op de zesde dag moesten we weer naar de les. De Mandarijns les was net zoals de vorige dag verschrikkelijk, omdat de lerares geen Engels spreekt. Gelukkig hebben we deze dag in de avond nog goed weten te maken, want we zijn flink gaan stappen. Eerst kwamen we in een internationaal barretje terecht. Voor omgerekend 10 euro konden we zo veel drinken als we zelf wilden. Van Fransen tot Finnen en van Chinezen tot Duitsers waren hier aanwezig. Rond twee uur 's nachts gingen we naar en wat meer dekadente bar. Ook hier konden we heel goedkoop drinken. Rond 5/6 scheurden we met 200 kilometer per uur in de taxi naar huis en kon ik lekker ronken.

Helaas kon dit maar tot 9 uur, want er stond weer een drukke dag in de planning. Zaterdag was het namelijk tijd voor een sightseeing tour door de stad. We zijn onder andere in de Pearl Tower (die is ongeveer 450 meter hoog) geweest en daarna zijn we gaan lunchen. Toen snel door het Shanghai museum en naar een oud gerestaureerd gedeelte van de stad om lekker te dineren. In de avond kwam het mooiste gedeelte van de tour aan de beurt. Namelijk een bootreis langs de skyline. Het was moeilijk om goede foto's te maken met ik heb werkelijk nog nooit zo'n mooie stad gezien. Alles is verlicht en overal zie je mooie en hoge gebouwen. Nu is het alweer tijd voor een andere les en moet ik dus weer stoppen. Binnenkort zal ik weer meer plaatsen.

PS: Ik heb niet naar de spelfouten gekeken.

Skyline en veel gezelligheid

Dag drie en vier zijn inmiddels al weer voorbij en het waren weer drukke, maar gelukkig wel leuke dagen. Het is hier nog steeds regenachtig, maar dat mag de pret niet drukken. De lessen zijn nu echt begonnen en de Chinese leraren zijn heel leuk en enthousiast ze vinden het heel leuk om met ons te praten, want de Chinese leerlingen stellen nooit vragen en wij juist heel veel. Op de derde dag zijn we na de lessen meteen met de bus en metro naar het echte centrum van Shanghai gegaan. In de middag hebben we rond gelopen en daarna hebben we wat bij de Mac Donalds gegeten. Na drie keer per dag rijst met rare stukjes vlees ben je het Chinese eten namelijk wel zat. Toen we weer op pad gingen kwamen we op een gegeven moment bij een winkelcentrum terecht waar allemaal nep producten verkocht werden. Toen we daar naar binnen liepen werden we overspoelt met Chinezen die ons iets wouden verkopen. Ik schrok hier wel van, want het waren geen vier of vijf mensen die dit deden maar letterlijk twintig of dertig. We zijn daar dan ook maar weer snel weggegaan, want het voelde niet echt veilig aan. Nu zou ik er wel weer in durven, want het is gewoon een kwestie van negeren, maar voor de eerste keer was toch wel een shock momentje.

Hier na gingen we richting de skyline van de stap lopen. Overal gingen de lichten aan en de stad werd op deze manier nog veel mooier. Ik zal binnenkort wat foto's van deze wandeling uploaden. De weg 'nanjing road', een super lange winkelstraat, was ongelooflijk mooi verlicht en de vele hoge gebouwen en wolkenkrabbers waren ook volledig in de lichtjes gehesen. Na een flink stuk lopen en winkeltjes kijken kwamen we bij de zogenaamde 'Bund' terecht. Dit is de bekende plaats waar de skyline van Shanghai te zien is. We hebben hier natuurlijk veel foto's gemaakt en dit was echt heel mooi. Na het maken van de foto's gingen we opzoek naar een leuk kroegje, maar helaas zijn deze moeilijk te vinden en na het bezoeken van een grappig studenten kroegje zijn we met de taxi dan ook maar weer naar de campus gegaan. Onze buddy's weten vast wel wat leuke plekken om echt te stappen en dit komt in het weekend dan ook vast wel goed.

De vierde dag hadden we natuurlijk weer les en was het in de avond allemaal wel wat rustiger. Eerst hebben we wat gegeten en hier kregen we een hele eend (met gebraden kop, snavel en ogen) op de tafel. Dit zag er wat raar uit, maar was wel super lekker. Ik leer hier geloof ik echt om echt alles te eten, maar dat komt ook doordat het Chinese eten hele andere smaken heeft. Na het eten zijn we wat voor ons project gaan doen en vervolgens zijn we lekker met de klas op de gang gaan zitten. Met een muziekje, een biertje (een doos van 12 flessen van 600ml bier kost maar 5 euro) en gezellige mensen is dit namelijk hartstikke leuk. Ik ga nu wat slaap inhalen, want elke dag is het wel zo'n twee/drie uur in de nacht voordat ik echt slaap.

Hotpot eten met onze buddy's

Gisteren was alweer de tweede dag in Sjanghai. De tijd gaat snel, of in ieder geval zo voelt het. Het heeft, net zoals de eerste dag, best veel geregend en ook was er best wat smog/mist. Hopelijk wordt het de komende weken wel wat beter. De dag begon met een gek ontbijt, want we kregen rijstepap met allerlei warme hapjes. Bijna iedereen heeft het naar binnen gekregen, maar het is wel even wennen. Na het ontbijt was er een openingsceremonie voor ons geregeld. Allerlei belangrijke Chinesen in pak waren daar en gingen praten over hoe belangrijk deze reis wel niet is. Bij afloop kregen we een mooi T-shirt en toen was het tijd voor de rondleiding. De campus is echt achterlijk groot, want na 20 minuten lopen hadden we nog steeds niet alles gezien. Hoge gebouwen, vijvers, wegen, winkeltjes en nog veel meer zijn op het schoolterrein te vinden. Het lijkt wel een klein dorp je in een grote stad.

Na wat vrije uurtjes kregen we een masterclass in Chinese martial arts. Natuurlijk niet het zwaaien met zwaarden en stokken, maar we kregen les in Taichi. Een beetje vaag in het rondzwaaien en daardoor tot rust komen. Ook de verschilleden dieren (kraanvogel, tijger, etc) gingen we nadoen) Het is inderdaad wel rustgevend, maar de bewegingen zijn zo moeilijk dat het als wij het moeten doen echt nergens op lijkt. Het was wel heel leuk dat we een demonstratie van martial arts studenten kregen. Het is echt niet normaal hoe snel en hard die jongens met zwaarden, stokken en andere wapens in het rond kunnen zwaaien.

Na een uurtje rusten kregen we voor het eerst onze buddy's te zien. Per projectgroep hebben we ongeveer 4/5 Chinese studenten waar we vragen aan mogen stellen toegewezen gekregen. Wij hebben een groepje van vijf hele gezellige meiden toegewezen gekregen. Na een klein gesprekje hadden we afgesproken om ergens met ze te gaan eten. We gingen met de bus (voor omgerekend maar 20 eurocent) naar een ander gedeelte van de stad en hebben daar hotpot gedaan. Je krijgt hier een brandertje met daar een pot met bouillon op (ik had eenden bouillon gekozen) en je kunt hier vervolgens allerlei dingen in gooien. Ik heb verschillende soorten vlees en groente geprobeerd. Dit alles kun je nog eens lekker maken met een sausje die je zelf kunt samenstellen bij een soort saladebar. Iedereen die een keer in China is moet hotpot zeker eens proberen, want het is lekker en leuk om te doen. Eigenlijk is dit het gourmetten of fonduen van China.

Ik heb nu een Chinees telefoonnummer en we hebben afgesproken nog een keer te gaan winkelen en eten. De buddy's waren echt leuk en de dag ook. De Chinese bevolking is trouwens veel aardiger dan ik had verwacht.

Welkom in Sjanghai

Finair heeft onze groep studenten veilig en wel op vliegveld Sjanghai af weten te zetten en zonder echte begeleiding (want deze moest een vlucht later) zijn we ook op de Shanghai Normal Univesity aangekomen. Op dit moment lig ik op mijn bed half dood te zijn. Vliegtuigen zijn namelijk niet gemaakt om in te slapen en ik zit nu dus al heel wat uren zonder slaap. Ik ga straks even lekker ronken in mijn mooie kamer en dan komt alles goed. Ja, ik zeg mooie kamer, want de campus waar we op slapen is echt heel mooi. De kamers voor de internationale studenten (hier heten we ook wel aliens) zijn namelijk redelijk ruim, hebben een bad + douche en zelfs een koelkastje. Het bed is helaas wel wat minder, want deze lijkt figuurlijk van massief marmer gemaakt te zijn.

Op deze eerste dag in China was het niet uitpakken en slapen, want het vliegtuig lande om 7:30 lokale tijd en om 12:00 was er alweer een lunch voor ons geregeld. Door het tijdsverschil een nacht overslaan en dan vervolgens de eerste ontmoetingen hebben is vermoeiend. De lunch was gelukkig heel erg goed geregeld. Stel je een tafel voor met een draaiplateau die elke vijf minuten aangevuld wordt met nieuwe soorten hapjes. Biefstuk, platvis, kwal en andere gekke, maar wel verrassend lekkere gerechtjes kwamen op deze manier op de tafel te staan en daarna in mijn maag terecht. De Chinese leraren die we bij deze lunch gezien hebben waren erg aardig en spraken een aardig woordje Engels. Morgen is de officiële ceremonie en daar zullen we de echte studenten gaan zien, want het is op dit moment Zondag en dus erg rustig op het campusterrein.

Mijn eerste indruk van Sjanghai is een mix van België en China. Vele hoge en lelijke betonnen gebouwen, vage wegen en voetpaden, overal gekke Mandarijnse tekens en veel winkeltjes. Ik ga me hier wel vermaken dat weet ik zeker. Ik ga nu nog een paar foto's proberen te plaatsen, maar het internet is zo traag als dikke stront door een trechter, dus ik hoop dat het lukt. Daarna slapen, want het is hier al weer bijna 23:00.

De eerste vlucht, op naar meer

Op dit moment zit ik op het vliegveld van Helsinki (gratis WiFi!) over ongeveer een uurtje vertrekt het vliegtuig naar Shanghai. Dit was mijn eerste keer in een vliegtuig en het is toch wel leuk om dit een keer te beleven. Het was een nette vlucht, best gezellig en Finair is geen slechte maatschappij. Straks nog elf uur vliegen, daar kijk ik wel tegen op. Nou ja beetje slapen en cabaret kijken en dan kom ik er wel door heen. Nu nog even rondstruinen op het vliegveld, want ik kan nog lang genoeg zitten.

Voorbereidingen vermoeiend en leuk

Nog één week, 7 dagen of ongeveer 138 uur en dan vertrekt mijn vliegtuig naar China (oké eerst naar Finland). Ben ik bang, vind ik het spannend of moeilijk om weg te gaan? Nee, maar een uitdaging dat wordt en is het wel. Neem alleen maar de voorbereidingen. Ik ben twee weken 'kramperen' gewend of een weekendje op één of ander festival, maar zes weken in een land waar je zelfs de straatnaamborden niet begrijpt is wel andere koek. Ik gooide normaal wat kleding, wat eten en andere random spullen in een tas en ging op pad. Nu zit mijn bolletje echter vol met gedachten over wat ik mee moet nemen en zeker niet moet vergeten. Best vermoeiend eigenlijk.

Als je wilt lachen moet je deze borden trouwens eens lezen. Als ik het zo bekijk ga ik daar vaak met een grote glimlach op mij gezicht over de straat lopen.

Een onverwachte voldoende

Ik had het nooit verwacht, maar ben er wel super blij mee. Ik heb namelijk een voldoende voor Mandarijns gehaald. Op school hebben we zeven weken lang les gehad in deze moeilijke taal en ik kan nou niet zeggen dat ik een talenknobbel heb. Ik was dan ook al lang blij toen ik ‘hallo/ni hao' correct in het Mandarijns kon zeggen en schrijven. Het is namelijk een moeilijke taal. Door een woord op een verkeerde toon te zeggen kun jij bijvoorbeeld je moeder al snel paard noemen en dat is in de meeste gevallen niet de bedoeling ben ik bang. De toets en de mondelinge test waren echter een stuk moeilijker dan simpelweg ‘ni hao' zeggen. Beide heb ik echter met een voldoende weten af te sluiten en met een mooie 6,4 kan ik nu echt zeggen dat ik een beetje Mandarijns kan.

Oké een 6,4 is dan misschien niet heel erg goed, maar ik ben er blij mee. Het is namelijk een stuk hoger dan die 3,2 die ik verwachtte te halen. Over twee weken zal ik in China ook weer lessen krijgen, maar deze keer van Chinese leraren. Dit wordt de volgende uitdaging, want mijn Engels is op het gebied van grammaticale termen is niet erg goed. Ik zal dan ook nog eens bezig zijn met vier verschillende talen. Het Mandarijns in Karakters (hoe je het schrijft), het Mandarijns in pinyin (hoe je het uitspreekt), Engels en dit alles probeer ik voor mezelf in het Nederlands te begrijpen. Ik heb er zin in, maar ik ga deze uitdaging ook als één van de lastigste uitdagingen van deze reis bestempelen.

Visum en voorbereiden

Ik heb inmidels mijn paspoort terug gekregen en het visum staat er in. Het is nu dus officieel ik mag China in. Dit was natuurlijk wel te verwachten, maar het is toch wel een momentje waar je denkt 'YES'. In mijn hoofd is zo'n 70% van mijn gedachten bezig met de voorbereidingen. Wat moet ik echt meenemen, is mijn bagage niet te zwaar, wat moet ik nog in Nederland kopen enzovoort. Ik heb nog nooit zo'n lange en verre reis gemaakt en alles is dus nieuw. Morgen ga ik het internet en de boeken maar eens doorstruinen om handige tips te zoeken.

Helaas moet ik mijn stage nog afronden (dit gebeurt 8 april) en moet voor het onderzoek in China ook nog heel wat gedaan worden. Dit kost erg veel tijd, maar het doel is duidelijk. Zes weken op weg, zes weken cultuur snuiven en zes weken puur plezier