Naar huis maar nog niet klaar

De koffers zijn ingepakt en de handbbagage staat klaar, want morgen is het tijd om op het vliegtuig te stappen. Voor de verhalen op deze blog heb ik helaas niet genoeg tijd gehad en daarom zal ik deze aankomende week nog afmaken. Ik zal ook nog wat foto's plaatsen, want dat was met de internet snelheid van China niet te doen. Ik ga dus naar huis, maar de verhalen blijven nog even komen.

Op reis dag 4: Zhengzhou

De vierde dag van de reis was ook meteen een zware dag, want we gingen op reis naar Zhengzhou. Dit gingen we met de trein doen en deze reis duurde vijf uur. Gelukkig hadden we soft seats (zachte banken), maar toch was het geen comfortabele reis. De Chinezen ruiken niet echt lekker en van op normaal niveau praten hebben ze ook nog niet echt gehoord. Nadat we waren aangekomen en incheckt stond een speech van de Henan Tourism Group op de planning. We kregen een introductie van het bedrijf door een slecht sprekende Chinees en mochten vragen stellen aan de directeur die al helemaal geen Engels sprak. Vervolgens kregen we de werkplekken van de ongeveer 300 medewerkers te zien en om het netjes te zeggen 'de Nederlandse arbodienst zou er niet blij van worden'. Na een diner die door het bedrijf was aangeboden gingen we met de hele klas karaoke doen. The A-team, YMCA en andere foute en slechte liedjes klonken door de gangen en de Chinese medewerkers die mee waren konden hun lach niet inhouden.

Op reis dag 3: Nanjing

Op de derde dag van mijn rondreis in China was het tijd om naar het oude Nanjing te gaan. In de geschiedenis van China is dit een belangrijke stad geweest, want het is tijdens verschillende dynastieën de hoofdstad van China geweest. Na een aardig lange busreis kwamen we in een park waar allerlei tombes van oude keizers te vinden zijn. De eerste tombe was erg mooi, want hij lag op een berg. Om bij de tombe te komen moesten we eerst ongeveer 350 flinke treden op klimmen om daarna een mooie kist in een mooie tempel te zien. Het uizicht was echter veel mooier en de panorama's die ik daar gemaakt heb zijn dan ook goed gelukt. De volgende tombe was minder boeiend, want deze lach niet op zo'n mooie berg en was nog niet geopend. Er was naast een saai toeristisch souvenir standje dan ook niet veel te zien. Onderweg naar de bus kwamen we echter wel weer iets moois tegen, want we liepen over de dierenriem. Dit is een weg waar in totaal 24 grote beelden van dieren op staan. In de avond hebben we nog even Nanjing verkent en toen was de dag al weer over en tijd om van het Hotel gebruik te gaan maken.

Op reis dag 2: Wuxi

De tweede dag van de rondreis was aardig vol gepland. We zijn in totaal in 4 verschillende steden dorpjes uit de bus geweest. Als eerst stond er een bezoek aan een vissersdorpje (genaamd Guangfu) op de planning. Volgens de tourgids waren we één van de eerste groepen met buitenlanders die het dorpje bezocht hebben. Dat was ook wel te merken, want we werden warm maar ook vreemd ontvangen. De 4000 inwoners van het dorpje hadden nog weinig blanken gezien en vonden dat allemaal aardig interessant. In tegenstelling hadden wij nog nooit zo'n leefomgeving gezien. Een gedeelte van de inwoners leven namelijk op een boot en de rest in kleine huisjes die door de Chinese overheid zijn neergezet. Er was geregeld dat we in een huis en op een boot mochten kijken en hier kwam ik al snel tot de conclusie dat de leefstandaarden van deze mensen totaal verschillend zijn van die van ons. Toch hebben de inwoners wel een vredig leven, want ze kunnen doen en laten wat ze willen en zijn baas over hun eigen inkomen. Na deze kijk in het leven van een echte Chinees gingen we ook nog eens het locale voedsel eten. Het eten was wat smaakloos, maar het marktje waar we langs liepen was wel heel leuk om te zien. Er hingen allerlei vissen en de marktlieden waren heel aardig. We kregen ook nog eens van alles aangeboden om te proeven zonder dat daar iets tegenover hoefde te staan.

Na weer een paar uurtjes touren met de bus kwamen we in Yixin. Aan. Hier gingen we een fabriekje bezoeken van een speciaal soort klei ouderwetse Chinese theepotten maakte. Het is een aardig precies werkje om een theepot met de hand rond te maken en of te werken, maar de medewerkers konden dit met ongekende snelheid. In het fabriekje zat ook nog een jongetje engels te leren en hij vond het natuurlijk geweldig om met ons dingen te tellen en namen te noemen. Onder het fabriekje was een winkel waar we allerlei handgemaakte theepotten, beeldjes, enzovoort konden kopen. En na een rondje souveniers kopen was het weer tijd om de bus in te springen en naar het hotel te rijden. In Wuxi sliepen we in een aardig hotel en voor het eerst buiten Shanghai.

Ik heb verder nog nooit echt in een hotel geslapen, maar ik moet zeggen dat het best leuk is. Alles wordt voor je schoongemaakt en het ontbijt staat altijd op tijd klaar. Het reizen in de bus is echter nu al wat minder fijn, want de beenruimte is minimaal en het is altijd warm in zo'n wagen. We mogen echter niet klagen, want voor Chinese begrippen zitten we een hele mooie en luxe bus.

Op reis dag 1: Shanghai

\Er zijn vier weken voorbij en dat betekende dat het tijd was om Shanghai te verlaten en op weg naar Beijing te gaan. Komende week zullen we op weg allerhande activiteiten gaan doen en stadjes bezoeken en daarna is het nog tijd om een weekje in Beijing zelf te verblijven. Aan de ene kant is het heel jammer om Shanghai te verlaten, want er is nog zoveel in de stad te doen. Maar Shanghai is aan de andere kant ook niet het echte China. De stad is zo modern dat je niet het gevoel hebt dat je echt in China bent. We gaan nu echt het platteland op en dus het echte China dus verkennen.

De eerste reisdag zit er inmiddels al op en we zijn nog steeds in Shanghai, terwijl we wel een aardige reis achter de rug hebben. Om 8:30 was het tijd om onze kamer op de campus te verlaten en in een net iets te klein busje te stappen. We gingen op weg naar een nieuwe haven van Shanghai. Tijdens deze reis kwamen we over een brug van 32 kilometer lang. Deze brug lag niet over een rivier heen, maar over een gedeelte van de zee. De haven zelf was niet zo heel spannend, want er was naast één hele boot en eindeloze rij met zeecontainers niet heel erg veel bedrijvigheid. De haven is namelijk aardig nieuwe en nog niet heel er populair. Het was echter wel leuk om even de zee te zien en ook de aanleg van de haven was interessant. De hele haven ligt namelijk op opgespoten zand en eilandjes. In totaal zijn er 42 verschillende eilandjes opgegaan in deze haven.

Na dit eerste bezoekje gingen we op weg naar een oud gedeelte van de stad Shanghai. 100 jaar geleden was Shanghai namelijk nog maar een vissersdorpje, terwijl het nu een wereldstad van 20,000,000 inwoners is, en een klein gedeelte van dit dorpje is nog intact. De oude stad was leuk om te zien en het was helemaal niet toeristisch. De inwoners zaten ons daarom aardig vaak aan te staren en wij op onze beurt hun natuurlijk ook. Hun levenswijze is namelijk heel anders dan we gewend zijn en tot nu toe in China hebben gezien. Alles gaat lekker rustig en eten is belangrijker dan werken. De stukken geitenvlees worden op straat klaargemaakt en van kaartspelletjes doen waren de inwoners niet vies.

Na het drinken van wat thee in een theehuisje, het zien van de dorpsgek en het maken van vele foto's was het echter al weer tijd om naar het hotel te gaan. Het hotel lag naar onze verbazing heel dicht bij de bund (de plaats om uit te gaan en leuke dingen te doen) en na het eten bij een restaurant wat het best te vergelijken is met een mix tussen Chinees en Thaise eten was het plan dus om voor de laatste keer de stad nog in te gaan. Dit pakte helaas niet helemaal als gepland uit, want The Mint (één van de beste clubs van de stad) was gesloten voor een feestje voor genodigden en de clubs die we daarna uitprobeerde waren niet heel erg spannend. Na het bestellen van een Mac menuutje lagen we dus toch nog aardig op tijd in bed.

Bitterballen, balkenende en bier

Het is zon, het is feest, het is Shanghai! Het lekkere weer is hier eindelijk doorgebroken. Na twee weken tegen grauwe en grijze wolken aangekeken te hebben zie ik nu eindelijk een zonnetje en blauwe lucht. De timing kon ook niet beter, want ook hier hebben we Koninginnedag gevierd. We waren namelijk uitgenodigd op een decadent feestje van het Nederlandse consulaat. Natuurlijk kwamen we allemaal in onze spiksplinternieuwe maatpakken en jurkjes aanwandelen en na enkele drankjes en bitterballen kwam onze eigen Jan Peter Balkenende ook op het toneel. Hij hield een kleine toespraak over Nederlanders in Shanghai/China en mengde zich vervolgens (met zijn bodyguards) in de gezelligheid. Ook ik heb even met hem staan praten en eigenlijk is hij best aardig.

Na een groepsfoto met Balkie en onze gehele groep studenten was het echter tijd om voor ons project te gaan netwerken. We hadden namelijk contacten nodig bij Chinese ziekenhuizen. Zonder contacten krijgen we namelijk geen informatie. Gelukkig kwam ik samen met een ander projectlid al snel in contact met een groepje studenten die al een tijdje bezig zijn met een onderzoek in Chinese ziekenhuizen. Hun bevestigde nog eens hoe moeilijk overheidsinstellingen met informatie geven zijn, maar konden ons wel goed helpen. Er zit gelukkig dus weer wat vaart achter het project. Dat mag ook wel, want onze projectbegeleider is ook voor een weekje in China om onze voortgang te bekijken. De rest van de koningendag werd gevuld met het bezoeken van een markt met nep merken en een flinke nacht stappen. Ik kwam ongeveer om zes uur het hotel in rollen en dat betekend dat het een gezellige avond was.

Naast flink gefeest te hebben zijn we ook in een gedeelte van het oude Shanghai geweest. Dit gedeelte is helemaal opgeknapt en vol gepropt met winkeltjes. Achter deze winkeltjes was echter ook nog een tuin die nog wel helemaal op het ouderwetse China leek. Mooie gebouwtjes, tuinen en verdedigingsmuren kwamen voorbij. Als je ergens tot rust komt is het wel in zo'n oud Chinees tuintje (al moet je wel de toeristen om je heen even vergeten).

Dit is natuurlijk lang niet alles wat ik de laatste paar dagen in Shanghai heb uitgespookt. Elke dag zit weer propvol met dingen die we willen doen. Veel activiteiten, maar ook gewoon eten, opzoek naar leuke plekjes om wat te drinken of gewoon shoppen in fake markets. Over het eten heb ik nog wel wat te zeggen, want drie keer per dag Chinees is echt te veel en we zijn dus druk opzoek naar alternatieven. Zo ontbijt ik hier met het meest normale brood en jam dat er te vinden is, maar helaas nog steeds niet heel erg lekker is. De lunch is echter wel vaak Chinees eten en in de avond eten we of in een Chinees restaurantje of bij een pizzahut/ander Westers restaurant.

De laatste paar dagen in deze geweldige stad zijn echter al weer aangebroken. Ik schrijf dit bericht namelijk om 1 uur in de nacht op woensdag en aankomende zaterdag vertrekken we om één week rond te reizen en één week in Beijing te vertoeven. Aan de ene kant heb ik heel veel zin in de reis, maar één of twee weekjes langer in Shanghai had ook geen straf geweest. Het stadsleven, de Chinese mensen, de cultuur, maar ook de moderne wereld is namelijk zo fijn door elkaar gemixt. De laatste paar dagen hier zullen gelukkig even leuk zijn als de vorige. Zo gaan we namelijk een dag naar de Expo en naar de opening van een dakterras met uitzicht op de skyline.

Mijn pak en karaoke

Het was vandaag (woensdag) weer een lekker dagje. We hadden wat lessen die niet heel erg spannend waren, maar het tussenuur was wel weer lekker. Ik heb namelijk met een bakje koffie op een bankje in de zon aan het project zitten werken. Het weer was dus heerlijk en dat mocht ook wel naar de vele grauwe dagen die voorbij zijn gekomen. Na de laatste les moest ik even wachten, want de winkelier kwam onze pakken die we gisteren mochten passen afleveren. Van sommige jongens waren de pakken nog steeds niet goed, maar mijn super mooie donker grijze pak is nu gelukkig wel in orde. Ik ben erg tevreden met deze aankoop, want een mooi maatpak voor 70 euro vind je in Nederland nergens.

De rest van mijn projectgroep was al gaan hotpotten dus ik heb maar een ouderwets broodje jam gegeten en toen ben ik snel naar ze toe gegaan. Het was namelijk tijd voor KTV, ofwel karaoke. We hebben samen met twee buddy's een paar uur onze longen uit ons lijf geschreeuwd en dat was leuk. De buddy's , Grace en Eleven genaamd, konden veel beter zingen dan ons, maar ook wij als domme Nederlanders hebben ons best gedaan.

Voetballen, V.I.P en oma

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier wat heb geplaatst en dat is niet omdat er hier niks gebeurt. Het tegenovergestelde is namelijk de waarheid. Elke dag gebeurt er zoveel dat er weinig tijd over is om even rustig te gaan zitten en een stukje te schrijven. Ik weet nu dan ook niet waar ik moet beginnen. Zo zijn we in een club geweest waar we een uitzicht hadden op de skyline van de stad en zijn we ook een dagje met enkele buddy's uitgeweest. Ook hebben we een vriendschappelijke voetbalwedstrijd tegen een Chinees team gespeeld en heb ik zelfs een mooi maatpak gekocht.

De laatste paar dagen waren echter niet alleen maar pret en plezier, want ik kreeg ook te horen dat mijn oma is overleden. Dit is natuurlijk nooit leuk, maar aan de andere kant van de wereld zijn en geen mogelijkheid hebben om bij de begrafenis te zijn maakt het voor mij nog minder fijn. Het is echter onmogelijk om naar voor een paar dagen naar Nederland te gaan, doordat het vliegverkeer door de vulkaan uitbarsting erg druk bezet is en het door de Expo 2010 het ook nog eens lastig is om nieuw visum te krijgen. Ik heb er verder wel vrede mee dat oma overleden is, want voor haar is het beter en dit zal dan ook verder geen donkere wolk boven deze fantastische reis zijn.

Na een dagje wat minder blij te zijn en vanuit een club vroeg naar huis gegaan te zijn, ging alles da ook gelukkig weer goed met mij. Dat was ook wel nodig, want er stond een dagje uit met twee van onze buddy's op de planning. Hiervoor moesten we eerst drie uur met de bus en metro reizen om naar een ander deel van Shanghai te gaan (ja, nog steeds dezelfde stad). We werden door de ouders van één buddy opgehaald. Alleen dit was al hilarisch, want de vader had een oud rammelig busje van zijn werk geleend. Hiermee hobbelde we eerst naar het huis van de ouders om te zien hoe Chinezen ongeveer leven. Dit viel erg mee, want het huis was niet erg groot, maar wel heel erg mooi en luxe. Het bleek dan ook dat zowel vader als moeder voor de overheid werkte en genoeg geld hadden. De rest van de dag werden we als een V.I.P van de overheid naar wat (pret)parken gebracht, waar we als V.I.P natuurlijk gratis in mochten. Op het einde van de dag stond traditioneel eten op de planning, maar helaas viel dit niet erg goed. Ik vind hier heel veel eten lekker, maar wat daar voorbij kwam was soms echt niet te eten. De gepaneerde schildpad en gekookte vissenkop werden gelukkig naar andere tafeltjes gebracht, maar ook bij ons stonden aardig aparte gerechten klaar en de dag daarna was mijn maag het hier dan ook niet mee eens.

Een andere leuke activiteit die we de laatste paar dagen hebben gedaan was het voetballen tegen een Chinees team. Het idee van deze wedstrijd ontstond op de Chinese sportopleiding en werd voorgesteld als een leuk activiteitje, maar niks is hier wat het lijkt. Het werd allemaal namelijk wat uitvergroot. Zo kregen we een toespraak van de vice president van de school over hoe leuk dit wel allemaal niet was en kregen naar afloop zelfs een cadeautje. Het sporten met het Nederlandse team was in ieder geval best wel even lekker, maar helaas verloren we wel met 4-3. In de eerste helft speelde ik verdediger en in de tweede helft was ik de keeper en heb ik (helaas) één dom balletje doorgelaten.

Ik kan nog wel veel meer vertellen, maar het is hier alweer bijna 1 uur in de nacht en mijn bed wordt op deze gelukkig wat rustigere dag steeds verleidelijker. Zoals jullie kunnen lezen heb ik het hier dus hartstikke naar mijn zin en dit zal ook wel zo blijven. Zeker als de weersverwachtingen uitkomen, want het moet hier eindelijk lekker weer worden. De dagen dat ik hier nu ben waren voor 80% namelijk grauw en regenachtig en een lekker zonnetje met 23 graden (zoals vandaag) maakt alles toch nog iets leuker.

PS: Binnenkort komen er weer wat nieuwe foto's op de blog, want we zijn met zijn alle foto's aan het uitwisselen.

PS2: Iedereen bedankt voor de leuke reacties op de blog!